And so you tread this eternal path, again the end, again the beginning… Who are you – the one who wants to get out of the vicious circle? The one who wants to drink the water for the dead…

You are a prisoner. The prisoner of the worlds. At the same moment you are stuck in many different worlds, and each of these worlds becomes the real one. Each of them starts to live within you, and you start to live within each of these worlds. Travelling on the circumference of the circle. Journey, return, a circle, through spaces and times.
.................................................

The Prisoner of the Worlds

A nexus of connections and potentials.
But I can choose only one path.
Cursed!
I am closed in one small reality.
The reality of the worlds which arise or die.
Each step I make causes one of these worlds either to die or to live.
And only one of them becomes real.

But what if such “worlds” do not die?
When each of them becomes the real one.
When each of them starts to live within me,
and I start to live within each of these worlds.

One part of me is still closed in this one small reality.
But the other part of me makes different choices
and lives different lives.
Cursed!

Where is the abstraction?
And what is reality?

How can I define this when I start to live every possible of the choices?

At every moment in every place.

In every place at all times.

Possibilities sink through my fingers.
Potentials.
Worlds.
I do not know where I am today.
I do not know who I am today.

And what I about tomorrow…?

Or maybe it already came?
And it is already gone?

I am so afraid when I think that maybe I was imprisoned in some “yesterday”.

Imprisoned by time and space.

.........................................................................................

A więc znów odwieczną drogą kroczysz, znów początek, znów koniec… Kim jesteś ty, który chce wyrwać się z obłędnego koła? Który chce pić wodę dla umarłych…

Jesteś więźniem. Więźniem światów. W tej samej chwili tkwisz wielu różnych światach, z których każdy zaczyna być realny. Każdy zaczyna żyć w tobie, a ty – w każdym. Kroczysz obwodem koła. Podróż i powrót, okrąg, przez światy, czasy.

.................................................

Więzień Światów

Sieć powiązań i potencjałów.
Lecz mogę wybrać tylko jedną drogę.
Przeklęty!
Tkwię w jednej tylko rzeczywistości.
Rzeczywistości światów, które powstają lub giną.
Każdy krok powoduje, że któryś z nich umiera lub żyje.
I tylko jeden z nich staje się tym realnym.

Ale co jeśli takie “światy” nie umierają?
Gdy każdy zaczyna być realny.
Każdy zaczyna żyć we mnie, a ja – w każdym.

Jedna część mnie dalej jest zamknięta w tej jednej małej rzeczywistości.
Ale druga część dokonuje różnych wyborów i żyje różnymi życiami.
Przeklęty!

Gdzie jest abstrakcja?
A czym jest rzeczywistość?

Jak mam to zdefiniować w momencie, gdy zaczynam żyć każdym możliwym wyborem?

W każdej chwili w każdym miejscu.

W każdym miejscu o każdym czasie.

Przez palce przeciekają mi możliwości.
Potencjały.
Światy.
Nie wiem, w którym jestem dziś.
Nie wiem, kim jestem dziś.

A co dopiero jutro…

Czy może ono już nadeszło?
I minęło dawno temu?

Czuję ogromny strach na myśl o tym, że ja zostałem uwięziony w jakimś “wczoraj”.

Uwięziony przez czas i przestrzeń.